Iedereen is onderweg en het gezin Gavrić weet niet waar ze het zoeken moeten. Elk jaar zijn de gezinnen waar we voor gaan bouwen in rep en roer. Ze hebben lang in onzekerheid moeten wachten. En geloven het pas als we op zondag uit de auto stappen en aan het werk gaan.
Verrassing
Vanochtend hebben we kort met Zoran Gavrić aan de telefoon gesproken. Alle voorbereidingen zijn getroffen en ze verheugen zich enorm. De afgelopen week zijn ze bijna dagelijks met Dragan in contact geweest. Vrachtwagens hebben hout en stenen gebracht. Ook de lunchplek is ingericht. Nu nog benieuwd naar het ‘veldtoilet’. Bekijk hun tweede filmpje.
Op tijd naar bed
De mannen zitten in vier auto’s en slapen vanavond in Gasthof Wasserman, even voor Villach in Oostenrijk. Tiemo, IJzebrand en Hans zijn eerder vertrokken want die wilden een wandeling in de bergen maken voor het eten. Dat is gelukt aan de prachtige foto’s te zien. De anderen zijn rond 17.00 uur aangekomen. Na het eten is het op tijd naar bed. Morgen weer op tijd op. Vanuit daar is het toch nog ruim 500 kilometer naar Doboj. Het langste stuk hebben ze gehad.
Geboortestad
Marijana en Esther zijn ondertussen door Sarajevo gelopen, de geboortestad van Marijana. Daar ontmoeten ze vanavond een vriendin en bekijken plekjes uit Marijana’s jeugd. Het is 18 jaar geleden dat zij er voor het laatst was. Esther bezocht de stad in 2015 al een keer met haar gezin en vrienden. De stad is zich aan het ontwikkelen en laat uitersten zien.
“Ik zie rondborstige jonge dames met de tekst Easy Peasy op het T-shirt lopen naast leeftijdgenootjes met een hijab.” zegt Esther. Overal in de stad wordt nieuw gebouwd. Men is dol op shopping malls en luxe artikelen. Toch verdienen jongeren nog geen 400 KM ( € 200,-) per maand. Die jongeren maken zich vooral zorgen om de grote hoeveelheid vluchtelingen in de stad. In bepaalde wijken is het heel gevaarlijk, zeggen ze. De kranten schrijven dagelijks over geweldsincidenten door mannen uit Syrië, Irak en Afghanistan. “Ik dacht dat stroom vluchtelingen via de zgn Balkan route was opgedroogd. We gaan er vanaf vanavond beter op letten.” zegt Esther. Zij reizen morgenochtend van Sarajevo via Zenica naar Doboj. Een rit van ruim 3 uur door het gebied waar Esther’s broer als VN soldaat aan het begin van de oorlog heeft rondgereden.