Onze beloning

Waar zit ‘em dat nou in? We zijn al meer dan 10 jaar actief als stichting en hebben al vele huisjes gebouwd. Krijgen we daar geld voor? Blijft een deel van het sponsorgeld ‘hangen’ bij het bestuur en de vrijwilligers?
Nee, er blijft niets aan de strijkstok hangen
We moeten er altijd hartelijk om lachen als iemand die vraag stelt. Nee, er blijft niets hangen. Het kost een ieder van ons zelfs tijd én geld om mee te doen. Allereerst nemen we met z’n allen een dikke week vrij van ons werk. We reizen er met onze eigen auto naar toe of vliegen op eigen kosten. De reis- en verblijfskosten betalen we zelf. Onderweg maar ook op locatie. We nemen onze eigen gereedschappen mee. We doen boodschappen en koken een paar keer om de kosten wat te drukken. Maar uiteten in Doboj is gelukkig goedkoop.
Waar geven we het sponsorgeld aan uit?
Alle sponsorgelden, of dat nou van particulieren of bedrijven komt, worden aan het project van dat jaar besteedt. We kopen materialen lokaal in, huren van een plaatselijke ondernemer groot materiaal en betalen lokale aannemers en leveranciers. Daarbij letten we, volgens goed Nederlands en Bosnisch gebruik, op de kleintjes. Onze man in Bosnië weet goedkoop in te kopen, onderhandelt en krijgt soms ook gratis materialen. Verder zijn er voor de inrichting van het huis altijd mensen die een donatie in natura doen. Het Rode Kruis helpt, de school van de kinderen zamelt spullen in en Hulpactie Doboj schenkt vaak een deel van de inboedel of een kas. Alleen Dragan, onze steun en toeverlaat in Bosnië, krijgt een vrijwilligersvergoeding voor zijn inzet en de benzinekosten. Ook betalen we aan de hosting van de website een paar euro per jaar. Geen van de bestuursleden krijgt een vergoeding voor inzet en onkosten. Dat hebben we nooit gedaan en zullen we ook nooit doen.
Onze beloning
Onze beloning is de lol die we samen hebben als bestuur en als groep van vrijwilligers. Het begon als een vriendenclubje en dat is het gebleven. Voor ons is het een uitje, voor sommigen een roeping of gewoon een heerlijk weekje van huis. We treden een andere wereld binnen, worden een week lang één met een gezin en hun omgeving, zetten onze gedachten stil en stropen de mouwen op. We genieten van de voortgang, doorstaan kleine tegenslagen en zijn moe maar voldaan aan het eind. Onze beloning is de openlijke verbazing, onbeschrijfelijke dankbaarheid van het gezin en de overtuiging dat we het verschil maken. Elk jaar weer maken we een klein groepje mensen blij. Mooie beloning toch?!