Wie is toch die stille kerel op de bouwplaats? Ze noemen hem AndereAndré en laten het woord rollen alsof ze Speedy Gonzales zijn. Verwarrend, twee keer André in een team. Andre de Vroom zit in het bestuur van Stichting Make Sense! Van hem staat al een klein stukje op de website. Tijd om die andere André is te bevragen.

André Bouwman (57) woont in Odijk en heeft 3 zonen waarvan er eentje ook op de bouwplaats rondloopt (Kevin). Sinds 2012 gaat André mee. Zijn eerste huis was dat van Zeele. In het dagelijks leven werkt hij bij de Rijksdienst voor het wegverkeer (RDW) en is hij nu als projectcoördinator gedetacheerd bij de stichting aanpak voertuigcriminaliteit (AVc). Een achtergrond in de techniek dus? “Ja, ik heb de MTS gedaan. Werktuigbouw en Motorvoertuigentechniek.” zegt hij.

Gezonde luiheid
Op de bouw is het timmeren, metselen en meedenken over sommige constructies. “We zijn de laatste jaren slimmer geworden. Nu maken we mallen, denken zaken van te voren uit en bereiden ons praktisch voor. Je moet een zekere mate van gezonde luiheid hebben, zeg ik dan maar. Omdat het snel moet, moet het slimmer. In Bosnië verleg je ook je eigen (Nederlandse) normen. Je past je aan. Helemaal perfect wordt het nooit maar dat is hier op dit moment voor deze familie niet belangrijk.”

Nederlandse normen, Bosnische methoden
Elk huis wordt gebouwd met lokale materialen. Vaak vermengen we Bosnische bouwmethoden met Nederlandse slimmigheidjes. Dat werkt altijd goed op de bouw. André is het daar mee eens maar vult aan dat het ook voor allerlei andere zaken geldt. Zo eet hij ook altijd wat hem aangeboden wordt. Hij wijst op alle etenswaren op de provisorisch gemaakte houten tafel. Standaard staat er gedroogd en gepekeld vlees en vanochtend lagen er ook gekookte eieren met bosui en zout. “Het is niet altijd wat je thuis krijgt maar het komt uit een goed hart en het is een blijk van waardering. Wij zijn in Nederland verwend, vind ik. Herken de goeie dingen, dat geef ik mijn eigen kinderen ook mee.”

Investeren in de jeugd
Waarom hij al 7 jaar aan Make Sense! verbonden is? “Je ziet dat het land heel langzaam aan het veranderen is. Als we de grens over gaan en hier rond rijden dan zie je nieuwe panden, nieuwe bedrijven ontstaan. En de doorgaande wegen worden opgeknapt. Bosniërs lijken wat passief, afwachtend. Alsof een ander het ze eerst vertellen moet. Toch moeten ze hun eigen land draaiende houden. Maar daarvoor is wel initiatief, moed en creativiteit nodig. We moeten dus in gemotiveerde jongeren investeren. Hen stimuleren, laten zien hoe het ook anders kan. Dat is geen makkelijke klus, want het vraagt zeker een generatie om te veranderen.” Hij hoopt dat zij de kinderen wat meegeven door een voorbeeld te zijn, door financieel te ondersteunen of spullen mee te nemen.