Elke ochtend, vanaf 10.00 uur, zien we vreemde mensen op de bouwplaats rondlopen. Men is hier heel vrij(postig). Loopt gewoon door, inspecteert de woning en wisselt wat van gedachten met elkaar in het Servo-Kroatisch. Meestal zijn het nieuwsgieringen uit het dorp, familie of kennissen van de familie. Maar vandaag loopt het Rode Kruis rond.
Twee heren en een dame. Gisteren hebben we via Dragan contact gelegd met het Rode Kruis. Deze organisatie komt bij de meeste gezinnen in de omgeving achter de voordeur. Er worden wat handen geschud. In verband met het vele geluid lopen we naar het huis van oma Vasiljević in de hoop even rustig te praten. We willen namelijk vandaag op bezoek bij projecten voor volgend jaar.
Afspraak is afspraak
We doen onze schoenen uit en nemen plaats. Vrijwel meteen steekt één van de heren een sigaret op. Hij blijft gedurende het hele gesprek roken. En bier drinken. De andere twee houden het net als wij op koffie. Ondertussen loopt oma bedrijvig rond. Een zakelijk gesprek is hier eigenlijk niet te voeren maar het kan even niet anders. Er worden beleefdheden maar ook stekeligheden uitgewisseld. Over projecten en beloften van vorig jaar. Een levering van gratis zand dat uiteindelijk toch betaald moest worden. Dragan is een hele tijd stil maar bij hem is afspraak ook echt afspraak. En dus wordt hij pissig. We nemen de drie voorgestelde families door.
Het wordt bruinrood
Ondertussen timmert iedereen er lustig op los. Het dak is bijna dicht. Het hoogste punt bereiken is een dingetje maar een dicht dak is toch ook wel een mijlpaal. Panlatten worden op maat gezaagd en op het dakbeschot getimmerd, de kopse kanten krijgen nog even wat beschermende beits. De stemming zit er goed in. Voor sommige kerels is op het dak werken het mooiste wat er is. Vanavond wordt het dak ingemeten voor de bruinrode dakplaten. Dan komen ook de metalen goten.
Verbaasd en vol ongeloof
We komen aan bij Zoran en Sanja Gavrić. Kees heeft naast de drone ook z’n meetlint mee om de bestaande fundering op te meten. Belangrijk is om te weten waar de extra versteviging zit in de fundatie, waar het riool was gepland en op welke plek water het gebouw in moet komen. Het gezin staat er wat verbaasd bij. Zou het er dan toch van komen?
Oh ja, we werden ook even overvallen door zes cameramensen van de nationale televisie, de radio en een journalist van de krant. John en André hebben een kort interview gegeven en er zijn opnames gemaakt. Complimenten aan deze mannen voor hun optreden. Leuk natuurlijk, die aandacht maar het zou leuk zijn als het ook voor stichting Make Sense! bijvoorbeeld lokale sponsoren op zou leveren. Echter…. van bijna elke Bosniër die we hierover spreken, krijgen we te horen dat de kans klein is dat Bosniërs geld geven aan een goed doel. Elkaar helpen à la. Nouja, materialen en spullen voor de inrichting van de huizen is ook goed.
