Vandaag staat een bezoek gepland aan een aantal gebouwde huizen van vorige jaren. Maar eerst melden we ons op de bouwplaats. De mist is opgetrokken en de zon schijnt genadeloos op het kale hoofd van Kees van Wuyckhuyse en de blote rug van Hennie Steehouwer. Bijna iedereen heeft een zonnebril op tegen de felle zon.

Gisteren bleek na inspectie dat het plafond, de vloer van de 1e verdieping, aan het doorbuigen was. En dat terwijl er boven nog geen binnenmuurtjes zijn gemetseld. Er is dus een stalen H-balk gekocht en meteen geplaatst. Jeroen staat in de toekomstige woonkamer een stapel stenen tegen de wand te metselen ter ondersteuning van die balk. Je hebt er geen timmermansoog voor nodig om te zien dat het beton inderdaad is doorgebogen.

Trap
Cor heeft gisteren een steen op één van zijn vingers laten vallen. Vandaag doet het nog wel wat pijn maar er staat voor hem relatief licht werk op het programma: het in de menie zetten van houten latten. Het is een drukte van belang op het gebouwtje. Doordat de muren tot aan de borstwering zijn opgemetseld en er langzaam naar de nok toegewerkt wordt, zie je nu ook echt een huis ontstaan. Ook de trap ligt klaar om geplaatst te worden.

Stroomuitval
Ongeveer 10 jaar geleden is de grond gekocht. De grootouders hebben drie zonen. Twee daarvan hebben inmiddels een huis. De jongste, Stanoja, heeft drie jaar geleden een lening gekregen van € 4.000 met 6% rente. Daarvoor is een begin gemaakt met de bouw van het huis maar hij heeft het niet af kunnen krijgen. Het geld was op. Hij haalt zijn schouders op. “Zo gaat dat hier”, zegt hij lachend. Terwijl hij lacht toont zijn gezicht een gapend gat zonder voortanden. Behalve de kinderen heeft geen van de volwassenen een goed gebit. Ja, ze zijn allemaal verzekerd voor ziektekosten maar de tandarts is te duur. Of de pil ook in het pakket zit, weten we (nog) niet. Toch zijn ook in Bosnië voorbehoedsmiddelen in ruime mate voor handen. Op de vraag waarom hij zes kinderen heeft, met een zevende op komst, antwoordt hij “Ik moet toch iets te doen hebben als de stroom uitvalt.” Tja, daar sta je dan met je goede bedoelingen. Einde discussie.

We starten zoals gisteren even met een korte update van de bouw. Marijana positioneert het statief met camera. Esther en Kees nemen de tekst nog even door. Ready, go! In één take opgenomen. Dan is Kees de Rijk aan de beurt. Hij vertelt als penningmeester iets over het gekregen sponsorgeld en de uitgaven. Het filmpje is morgen op ons Youtube kanaal te zien.

Hoogste punt bereikt
Ineens geschreeuw! Het moment is gekomen…. De nokbalk gaat omhoog. Hennie heeft de leiding. Als ervaren timmerman, opgeleid in ook de traditionele houtbouw, weet hij wat hem te doen staat. De ervaren mannen duwen de staanders; Teun en Kees rechts, John en André in het midden en Andre, IJzebrand met Niels links.  Even vraagt het opperste concentratie van iedereen. Een gevaarlijk moment omdat deze zware balk van laag naar het hoogste punt moet worden gebracht. Het moet gelijktijdig, anders valt de balk en kan het één van de vrijwilligers raken. Pff, gelukt. Jammer dat we, volgens een goede bouwtraditie, geen Nederlandse vlag kunnen hijsen. Die is Kees ook vergeten.